Praca składa się z sekwencji ośmiu paneli ceramicznych zamontowanych na fakturowanych, drewnianych płytach.
Eksploruje ideę obejmowania przestrzeni i czasu. Narracja rozwija się poprzez warstwy różnych technik zastosowanych na powierzchni ceramiki — takich jak sitodruk, monodruk, rysunek - z których każda wnosi własną głębię i rytm do opowieści.
Centralnym motywem jest postać dziewczynki w czerwonej sukience oraz jej przyjaźń z jaskółkami, które łączą różne elementy narracji i kompozycji. Historia rozpoczyna się od obrazu czerwonego jajka, symbolizującego początek życia poprzez swoją formę i kolor. Jego skorupa jest delikatna, krucha i łatwa do zniszczenia, a jednocześnie wystarczająco mocna, by chronić życie w swoim wnętrzu. Nadchodzi jednak moment, w którym to życie musi się wydostać na powierzchnię- choć świat zewnętrzny nie zawsze jest gotów, by je przyjąć. Wraz z dorastaniem dziewczynki jej więź z jaskółkami pogłębia się. Stara się pokonać fizyczne granice, by osiągnąć wolność, którą dostrzega w bezkresnym niebie, a ostatecznie - poprzez mądrość - odkrywa prawdziwe znaczenie wolności.
Archiwalne fotografie starego Galway, pochodzące z Narodowego Archiwum w Irlandii, stanowią tło dla każdej z płytek, osadzając opowieść w konkretnym kontekście historycznym tego kraju.
Technika raku, zastosowana podczas końcowego wypału — zakorzeniona w filozofii zen — symbolizuje nieprzewidywalność życia oraz doświadczenie bycia w pełni obecnym w danym momencie. Nadaje ceramice miękkość, subtelność i ponadczasowy charakter, sprawiając, że historia wybrzmiewa równie mocno dziś, jak i w przeszłości. Postacie dziewczynek przedstawione na panelach są zawieszone pomiędzy różnymi czasami i miejscami, lecz łączy je to samo pragnienie wolności — i 'cicha mądrość' jaką ta wolność ze sobą niesie.
